Hoe belangrijk data ook zijn, groene vingers blijven nodig
Brookberries & LIOF
Bij aardbeienteler Brookberries in Beldfeld is het deze ochtend een vrolijke drukte. In de kantine stort een gemêleerd gezelschap zich op koffie en huisgemaakte gerechten. HAS-studenten zijn er bezig met hun onderzoek. Het zijn topdagen in het aardbeienseizoen. Marcel Dings richtte het bedrijf 20 jaar geleden op. Dings: “Werksfeer is voor mij belangrijk. Ik zie onze medewerkers graag met een smile de kas in gaan. Als ze zich prettig voelen presteren ze beter. Op onze personeesfeesten draaien we Limburgse carnavalschlagers maar ook Poolse en Roemeense muziek. Dat zorgt voor verbinding. We beseffen maar al te goed dat mensen ons kapitaal zijn”.
“We wilden weten welk effecten verschillende lichttypen hebben op inhoudsstoffen en smaak.”
De tweede kennisvraag betreft big data. “Met de kennis uit het eerste traject wilden we onderzoeken welke verschillen we zien als één ras onder drie verschillende lichtsoorten planten. Studenten van de HAS verzamelen nu data over smaak in verschillende fasen van de teelt. Dat doen ze zowel via smaakpanels als via een smaakmodel van Universiteit Wageningen. Daarnaast hebben ze in proefbakken gemeten hoeveel vruchten er hangen. Als telers weten we dat als er veel vruchten hangen, de smaak minder is. Om dit nu met data te kunnen onderbouwen worden de plantbelastingresultaten gecombineerd met de data uit de smaaktesten.
Data zijn hot. Ze worden steeds belangrijker voor het telen als vermarkten van producten. Maar het is ook best een issue om te bepalen van wie data eigenlijk zijn. Wanneer spreek je nog van kennisdelen en wanneer wordt het kopiëren? Daar zijn w wel kritischer in geworden. Wij, en dat geldt voor alle telers die aangesloten zijn bij Fossa Eugenia, gebruikten data altijd al, bijvoorbeeld door te plannen op basis van eerdere producties. Onze schaalgrootte verlangt in feite dat we meer met data werken om de productie te ondersteunen. Om nog specifieker te weten wanneer en in welke mate we water, temperatuur en voeding moeten brengen. Maar hoe nuttig deze ondersteuning ook is, de ‘vent’ bijft leidend. Je zult nog steeds de kas in moeten en je groene vingers laten gelden.
De ervaring met LIOF is voor mij heel waardevol. We hadden het misschien ook zelf kunnen doen, maar de trajecten met LIOF werkten als een vliegwiel. Ze brengen partijen bij elkaar en stimuleren ondernemers om na te denken over de toekomst. De juiste begeleiding bij de ontwikkeling van de visie van je onderneming is een meerwaarde. Als je dat als bedrijf beseft ben je klaar voor zo’n kennistraject en vallen alle puzzelstukjes in elkaar”.
